Zjawa: wrażenia

Właściwie mógłbym powtórzyć co napisali o tym w Esensji: pretensjonalne, siermiężne. Dodam od siebie że przez cały czas usiłowałem umiejscowić akcję we właściwym kontekście historycznym. Kontakty z Francuzami sugerowały bliżej XVIII wieku niż XIX, stroje – odwrotnie, a już kompletnie przeczyło obu to, że główny antagonista rzekomo pochodził z Texasu i mówił ze słynnym teksaskim akcentem. Jeśli dobrze pamiętam, w czasach kiedy (jak później sprawdziłem) działa się rzecz, Texas był najwyżej grupką nielegalnych imigrantów ze Stanów do Meksyku (ha! ironia losu!), do którego wówczas należał nie tylko Texas ale i cała Kalifornia i większość obszarów pomiędzy nimi, mających na celu wrogie przejęcie. No ale mniejsza. Kto by się przejmował rzetelnością historyczną. Dodam też, że Indianie wyszli w filmie na może i walecznych i dumnych i uciśnionych, ale jednak mocno infantylnych. W sumie już od pierwszej sceny nie byłem pewien komu tak właściwie kibicować. Bohaterowie nie są ani specjalnie sympatyczni ani nie mają roszczeń do wyższości moralnej. Tylko Glass (główny bohater) jest systematyczne wybielany, że rzekomo się bratał z Indianami i ma do nich bardziej rozsądne podejście. Ale jednak służy traperom, strzela do „dzikusów” i w ogóle żaden z niego Tańczący z Wilkami. A poza tym – tak się dać zajść niedźwiedziowi? Skaza na honorze tropiciela ;)

Dlaczego więc jest to główny kandydat do Oskarów? Mądrzejsze głowy powiedziały zapewne mądrzejsze rzeczy na ten temat, mi się wydaje jednak że rzecz jest w gruncie rzeczy o Ameryce – jej duchowych podwalinach – a Amerykanie nadal są w głębi duszy niezmiernie dumni z tego jak w imię Boskiego Przeznaczenia odbierali ziemię lokalnej ludności…

[Aha, Leo. Leo ma bardzo wiele okazji robić dramatyczne miny ;) Ale nie dostał Oskara za dużo lepsze role to może niech dostanie za tą…]